گاه باید تاریخ را مرور کرد !
گاهی برای مطالعه ، گاهی برای آگاهی و گاهی هم برای یادآوری گذشته با افتخاری که قدرش را ندانستیم!
به راستی دولت محبوب سید محمد خاتمی که در هر 9 روز 1 بحران برایش ایجاد میکردند تا کمر این دولت مردمی را بشکنند ، دولتی که هرگز شعار اقتصادی نداد اما بهترین دوران و رفاه اقتصادی را برای ملت فهیم ایران به ارمغان آورد ، دولتی که که با پایین ترین نرخ فروش نفت و فضای تنش زای بین المللی و رقابت های سیاه داخلی به پشتوانه ملت ایران توانست چون سرو بایستد و موانع را یکی پس از دیگری با اتکاء به خرد جمعی و مدیریت علمی اقتصاد ایران را در گرو توسعه سیاسی سامان بخشد اینک بعد از 8 سال گذر از آن ایام خوش اصلاحات ، اصولگرایان محترمی که بر اریکه قدرت نشستند و به پر سود ترین دولت بعد از انقلاب از لحاظ فروش نفت و افزایش قیمت جهانی آن سرمایه ای عظیم را بدست گرفت آیا قیمت اجناس و نرخ کاهش توسعه اقتصادی در کنار افزایش درصد تورم و رشد قابل توجه میزان بیکاری آیا قابل مقایسه با 8 سال گذشته است؟
نمیدانم چی بگویم چرا که امروز به قول محسن رضایی گرانی و سو تدبیر به شدت از سوی ملت لمس می شود و بر گرده های مردم فشار وارد میکند ، و نمیتوان این واقعیت تلخ را نادیده گرفت!
بهترین سخن در باب این واقعیت سکوت است چرا که امروز حتی کاغذ پاره ها هم به سخن آمده اند.
